เมื่อวานนี้
เรื่องอ้วน ๆ เรื่องที่ 1 ข้าวเหนียว มะม่วง ค่ะ แค่ได้ยินชื่อ น้ำหนักก็แทบจะพุ่งพรวดกันทีเดียว แต่เป็นข้าวเหนียวมะม่วงที่ทำเอาเราอิ่มอก อิ่มใจ อิ่มท้อง ตั้งแต่ยังไม่ได้หม่ำเลย เพราะอยู่ดี ๆ เราก็ได้รับของฝาก จากนักแสดงที่เคยร่วมงานกันเมื่อ 6-7 ปี วันนี้เธอมาสัมภาษณ์ในรายการ(จ๊อบใหม่กับออฟฟิศเก่า) เป็นกระเช้าข้าวเหนียวมะม่วง แม่วารี ร้านขึ้นชื่อของทองหล่อซอย 1 กระเช้าใหญ่บึ้ม พร้อมกับย้ำว่า "อันนี้หนูเอามาฝากพี่เป็ดนะ...ไม่ได้เอามาฝากรายการ" (ในใจแอบปลื้มเชียวละ ต้องรีบหาที่ซ่อนก่อน เดี๋ยวคนอื่นเห็น 5555) แต่พี่เป็ดคงจะหม่ำไม่หมดแน่ เลยแบ่งไปให้คุณพี่สุดเลิฟ ที่เคยร่วมงานมาด้วยกัน ตอนนี้ Sheไปนั่งแท่นเป็นโปรดิวเซอร์ใหญ่โต (ตัว she ก็โตด้วย 555) เลิกรายการ คุยงานกับพี่ ๆ เสร็จ เดินหิ้วกระเช้าข้าวเหนียวมะม่วง ขึ้นรถไฟฟ้า อย่างมั่นใจ ไปลงสถานีทองหล่อ รอแฟนสุดที่รักมารับ เดินผ่านหน้าร้านแม่วารี (คุ้น ๆ มั๊ยคะกระเช้าใบนี้555) "หนูคงน้ำหนักขึ้น ชัก 3-4 โลแน่ถ้าทานหมดนี่" 55555
อ้วนเรื่องที่ 2
ระหว่างกลับบ้านแฟนสุดที่รักจะชอบแวะทักทายบรรดาน้องหมา พี่ ๆ ของ หวาน หวาน ที่ร้านผลไม้เกือบทุกวัน (ถ้ากลับเร็ว แล้วร้านยังไม่ปิด) ถ้าจะแวะเฉย ๆ ก็ดูกระไรอยู่ ก็เลยต้องซื้อผลไม้ นิดหน่อย เพื่อ ให้ดูมีอะไร 555 เมื่อคืน ก็ได้ เงาะ มา 1 กก. และ มังคุด อีก 1 กก. แฟนสุดที่รักบอกว่า "ดี ดี เค้าจะได้มีผลไม้เยอะ ๆ ในตู้เย็น เค้าจะได้มีอะไรหวาน ๆ กิน ร่างกายต้องการกลูโคส" เราว่าจะไม่ได้แค่กลูโคสอย่างเดียวน่ะซี่ 555 แต่แฟนสุดที่รักก็ไม่แคร์ บอกว่า "อ้วนบ้างอะไรบ้าง ตามเรื่องตามราว"
อ้วนเรื่องที่ 3
ระหว่างเข้าซอยบ้าน เจอ รถขาย ทุเรียน แฟนสุดที่รักถามว่า "ตะเองอยากกินทุเรียนมั๊ย" ประโยคคำถามแบบนี้ จะถูกใช้บ่อย ๆ เวลาที่แฟนสุดที่รักอยากจะหม่ำเองซะมากกว่า ก็เรียกให้รถขายทุเรียนจอด ด้วยความอารมณ์ดี ช่างแซว ช่างอำ ของแฟนสุดที่รัก
แฟนสุดที่รัก: "ทุเรียนเนี่ยขายหรือเปล่า ปิดไฟมืดเก็บไว้เป็นความลับ เหรอพี่ 555"
พ่อค้าทุเรียน: ขายสิครับ ขาย
แฟนสุดที่รัก: วันเสาร์-อาทิตย์ อยู่บ้านได้ยินแต่เสียงประกาศ ทุเรียน ทุเรียน จะเรียกซื้อก็ไม่ทัน หายไปอย่างรวดเร็ว รีบเหรอพี่ ถ้ารีบ ทำไมไม่มาขายตั้งแต่เช้าเลยล่ะ 5555"
พ่อค้าทุเรียน: จริง ๆ ผมมาตั้งแต่ตี 3 แล้วนะ ไม่เห็นผมเองล่ะสิ (พอกันทั้งคนขาย คนซื้อ )
เรานึกว่าแฟนสุดที่รักจะได้หม่ำเปลือกทุเรียน แทน ทุเรียนซะแล้ว 5555 สรุปว่าได้ทุเรียนมา 2 โลครึ่ง
ไม่อยากจะคิดเลย ว่าผลไม้ทั้งหมดทั้งมวลนี้ ทั้งข้าวเหนียว มะม่วง เงาะ มังคุด และ ทุเรียน อีกกี่วันจะหม่ำหมด แต่เราเชื่อว่าคงไม่เกินความสามารถของแฟนสุดที่รักแน่ ๆ...กำจัดเรียบ !!! แล้วก็คงได้ของแถมเป็นน้ำหนักเพิ่มมา ซักคนละ 3-4 โลเป็นแน่แท้
แต่ถ้าหม่ำไม่หมดก็ไม่เป็นไร ศุกร์นี้ คุณแม่ของแฟนสุดที่รักมา คงพอช่วยได้บ้าง...เสาร์-อาทิตย์ เค้ามีโปรแกรมไปเที่ยวดอนหอยหลอด ตลาดน้ำอัมพวากันอีก ทริปนี้เราอดอีกแล้ว เพราะติดออกกองถ่าย
ครั้งก่อน ที่แฟนสุดที่รัก พาน้า ไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา แฟนสุดที่รักกลับมาถึงบ้าน เล่าให้ฟังอย่างสนุกสนาน ว่าไปหม่ำอะไร เที่ยวไหนกันมาบ้าง แล้วก็ทำเสียงอ้อน ๆ
แฟนสุดที่รัก: เค้าอยากให้ตะเองไปอัมพวากับเค้าด้วยจัง ไว้คราวหน้าเราไปกันสองคนเน๊อะ

จากเรื่องอ้วน อ้วน ไหง กลายเป็นเรื่อง เที่ยวอัมพวา ไปได้...5555 วันนี้เลยไม่มีรูปมาลง เพราะผลไม้ทุกสิ่งอย่าง ได้สลายร่างไปอย่างรวดเร็ว งานนี้ อ้วน อ้วน อ้วน
ต๊ายยย
ตอบลบแซวคนขายทุเรียน ช่างกล้า..
พี่ต่ายเป็นเหมือนเค้าเลย
ชอบเห็นในบ้านมีของกินเยอะๆ
อุ่นใจดี ^ ^
ตลาดน้ำอัมพวา ใกล้บ้านผม (ที่ดำเนิน) แค่จิ๊ดเดียวเอง
ตอบลบขับรถประมาณ 15 นาที
^___^
(จะบอกเพื่อ??? แหม๊นะ เผื่อบังเอิญเจอ)
อ่านแล้ว อยากหม่ำข้าวเหนียวมะม่วงเหมือนกันค่ะ
ตอบลบตอนเด็กๆ ไม่ค่อยชอบทาน
พอแก่ๆ.....อยากขึ้นมาซะงั้น
ส่วนทุเรียนเนี่ย ตอนเด็กๆ ของโปรดเลยค่ะ
พอแก่ๆ......ดั๊นนน หม่ำแล้วรู้สึกจุกๆ เลยไม่ค่อยโปรดแล้ว
ปล. มีกระเช้ามาฝากแบบนี้ แสดงว่าคุณเป็ดเป็นที่รักของเพื่อนๆ นะคะ ^^